درباره ما

روشن است آن خانه گویی آن کیست/ ما غلام خانه‌های روشنیم

اشیا غیر از عملکردشان حاوی معنا هستند. یک بعد از این معنا، اوضاع روزگاری است که در آن ساخته شده اند. از سرنیزه های پیشاتاریخی تا سرمه دان های قاجاری، هر کدام داستانی از گذشته را به دوش می کشند. ما می خواهیم کارهایمان وقتی بعدها از زیر خاک بیرون کشیده شد، یا تصاویر آن جایی دیده شد؛ بینندگان آن بدانند که هر چند “شب شد” ولی ما می خواستیم بیدار باشیم.